Με ιδιαίτερο προβληματισμό πληροφορηθήκαμε την απόφαση της ΕΣΑΠ για τη μη χορήγηση κάρτας ελεύθερης συμμετοχής για τη Volleyleague Ανδρών της σεζόν 2023-24 και ως εκ τούτου τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος με εννέα ομάδες.

Μια απόφαση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα αρχικά είχε εξαγγείλει η διοργανώτρια αρχή και αφορούσαν σε «πρωτάθλημα δέκα ομάδων με τη χορήγηση wild card».

Οι παλινωδίες αυτές καλλιεργούν, εκ των πραγμάτων, αίσθημα αβεβαιότητας ως προς την αξιοπιστία του πρωταθλήματος.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό και με την αξιομνημόνευτη βεβαιότητα της ΕΣΑΠ για καλύτερο και πιο οργανωμένο πρωτάθλημα γεννούν σειρά ερωτημάτων που χρήζουν απάντησης:

- Γιατί δεν είχε προβλεφθεί ήδη εδώ και καιρό ο τρόπος χορήγησης wild card και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί, από τη στιγμή που η διοργανώτρια αρχή γνώριζε την πιθανότητα αδυναμίας συμμετοχής ομάδας και υπήρχε χρόνος για δίκαιη και αδιάβλητη διαδικασία; Για ποιο λόγο εν τέλει πάρθηκε η απόφαση να μη χορηγηθεί σε κανέναν wild card από τη στιγμή που υπήρχαν αρκετές ενδιαφερόμενες ομάδες; 

- Υπάρχει πρόβλεψη για το πώς θα εφαρμοστούν άρτια όλες οι διατάξεις της αντίστοιχης ΚΥΑ που χρηματοδοτεί το επαγγελματικό βόλεϊ μέσω της φορολόγησης του στοιχήματος και δεν θα υπάρξει κάποιος κίνδυνος με τη χρηματοδότηση, καθώς ήδη με τις δέκα ομάδες ήταν επισφαλής;

- Πώς, άραγε, θα μοιραστούν τα χρήματα της επιχορήγησης από τα τυχερά παίγνια τα οποία αντιστοιχούν σε δώδεκα ομάδες; Θα μπορούσαν, μήπως, να αποδοθούν στην Εθνική Ανδρών για ενδεχόμενη συμμετοχή της στο National League, που θα βοηθούσε εν γένει την άνοδο του ανδρικού βόλεϊ (αφού οι ομάδες έχουν σχεδόν συμπληρώσει τα ρόστερ τους και είναι σαφές ότι τα χρήματα δεν προβλέπεται να αποδοθούν σε έμψυχο δυναμικό);

- Υπάρχουν αξιοπρεπή συμβόλαια και ασφάλιση ιδιαίτερα για τους νέους αθλητές των ομάδων, οι οποίοι μάλιστα βρίσκονται ήδη στα γήπεδα και προπονούνται ενόψει της νέας αθλητικής σεζόν; Έχουν υπογραφεί τα νέα τους συμβόλαια και έχουν προσληφθεί όπως οφείλεται από τις ομάδες, αφού βρίσκονται στο γήπεδο, δηλαδή στην εργασία τους;

- Έχει διασφαλισθεί με κάποιον τρόπο η οικονομική φερεγγυότητα (πχ εγγυητική επιστολή) των ομάδων που συμμετέχουν ήδη; Καθώς είναι γνωστή η περσινή περίπτωση ομάδας η οποία συμμετείχε και αφού υποβιβάστηκε δεν έχει αποπληρώσει τις οφειλές προς τους αθλητές της και ενδεχομένως και προς τρίτους, παρότι είχε εισπράξει την κρατική επιχορήγηση. Και πιθανόν να συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις στο μέλλον, δημιουργώντας μεταξύ άλλων αθέμιτο ανταγωνισμό.

- Είναι καλυμμένες όλες οι απαραίτητες θέσεις εργασίας προπονητών, γυμναστών, φυσικοθεραπευτών, στατιστικολόγων και επιτελείου στις υπάρχουσες ομάδες, όπως οφείλει να έχει μια επαγγελματική ομάδα;

- Έχουν προβλεφθεί δράσεις και ενέργειες για την ανάπτυξη και την προβολή του αθλήματος (π.χ. All Star Game, μίνι εκπομπή τουλάχιστον από το κανάλι της ΕΣΑΠ ή μέριμνα για παρουσία φιλάθλων στα γήπεδα); 

- Αλήθεια, τι μέλλει γενέσθαι με τα τηλεοπτικά δικαιώματα;

- Με βάση ποιον προγραμματισμό οι ομάδες θα μπορέσουν να οργανώσουν το πρόγραμμα των προπονήσεων και των ταξιδιών τους; Θα ξεκινήσει και θα τελειώσει το πρωτάθλημα στις ημερομηνίες που θα οριστούν;

Με αυτή την απόφαση της ΕΣΑΠ θεωρούμε ότι χάθηκε μία ακόμη ευκαιρία του ανδρικού βόλεϊ να επεκταθεί και σε άλλα μέρη της ελληνικής επαρχίας, παρέχοντας μετά από καιρό την ευκαιρία σε πολλά παιδιά να παρακολουθήσουν από κοντά αγώνες υψηλού επιπέδου, φέρνοντάς τα σε επαφή με το άθλημά μας.

Παράλληλα, μειώνονται εκ των πραγμάτων οι θέσεις εργασίας που θα απασχολούσαν αθλητές, προπονητές και μέλη των επιτελείων των ομάδων οι οποίοι θα αγωνίζονταν και θα εργάζονταν στο υψηλότερο επίπεδο.

Το ελληνικό βόλεϊ οφείλει να προσφέρει σε κάθε Έλληνα πετοσφαιριστή τις βάσεις και τις προϋποθέσεις ώστε εκείνος να αναδειχθεί για να αναδειχθεί και, μαζί του, να αναπτυχθεί η Εθνική μας Ομάδα.

Όλα τα προαναφερθέντα θα έπρεπε να αποτελούν κοινούς προβληματισμούς, τόσο από τη πλευρά των αθλητών όσο και από τη πλευρά των διοργανωτών. Εν αντιθέσει, η μοναδική αναφορά στην ανακοίνωση της ΕΣΑΠ αφορούσε μόνο «στην αύξηση των ξένων αθλητών». 

Η Volleyleague Ανδρών είναι απαραίτητο να αποτελεί προϊόν επαγγελματικής οργάνωσης, μακροπρόθεσμου προγραμματισμού και δικαιοσύνης, ώστε να προάγει την εξωστρέφεια και την αγάπη για το άθλημα και όχι το αντίθετο. Να προσπαθεί να μεγαλώσει το επαγγελματικό βόλεϊ και όχι να το συρρικνώσει.

Ως εκ τούτου, θεωρούμε άστοχη τη διαχείριση του ζητήματος της wild card από τη διοργανώτρια αρχή και την καλούμε, έστω και την ύστατη ώρα, στην ΑΜΕΣΗ λήψη απόφασης για πρωτάθλημα δώδεκα ομάδων από τη νέα σεζόν, με τον αριθμό των ξένων ως έχει, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στους Έλληνες αθλητές να αγωνιστούν και να στελεχώσουν με αξιώσεις την Εθνική Ομάδα.

Παράλληλα, είναι αδιανόητο να συζητούμε για αύξηση του αριθμού των ξένων, από τη στιγμή που δεν έχουν επιλυθεί ουσιαστικά ζητήματα, όπως η ασφάλιση των αθλητών, ο κατώτατος μισθός, η οργάνωση και προβολή του αθλήματος, θέματα που χρήζουν άμεσης διευθέτησης και αποτελούν προαπαιτούμενα ώστε το πρωτάθλημα να είναι πράγματι «καλύτερο από κάθε άλλη χρονιά».