Συνέντευξη στον Μάριο Μάντζο
Το όνομά της έχει μπει βαθιά στη συνείδηση του φίλαθλου κοινού εδώ και 20 χρόνια. Όταν κάποιος ακούει τον όρο "Beach Volley", το πρώτο όνομα που θα έρχεται στο μυαλό είναι το δικό της. Γεννημένη στην Αθήνα, με καταγωγή από τη Χαλκίδα, η Βίκυ Αρβανίτη άρχισε να μαθαίνει τα μυστικά του βόλεϊ από μικρή ηλικία, μέχρι που γνωρίστηκε με το beach volley το 2000 όντας 15. Τη συνέχεια την ξέρουν όλοι: σειρά επιτυχιών, μετάλλια να... χάνεις το μέτρημα και φυσικά συμμετοχή σε τρεις Ολυμπιάδες, όνειρο για κάθε αθλητή. Η Ελληνίδα αθλήτρια, μητέρα πλέον, φιλοξενείται σήμερα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΑΣΑΠ, σε μία πλούσια κι απολαυστική συνέντευξη. Από την πρώτη μέρα γνωριμίας με το beach volley, μέχρι τον πιο... περίεργο πανηγυρισμό της ζωής της. 1) Βίκυ, αρχικά πώς εξελίσσεται η κατάσταση του τραυματισμού σου και η περίοδος αποκατάστασης; «Τους τελευταίους 3 μήνες βιώνω την πιο δύσκολη φάση της αθλητικής μου καριέρας και όχι μόνο, καθώς ο τραυματισμός μου έχει επηρεάσει ολόκληρη τη ζωή μου. Μπορεί κανείς να φανταστεί πώς είναι να μην μπορείς να περπατήσεις εδώ και 3 μήνες (22 Οκτώβρη τραυματίστηκα) και να έχεις και ένα μωρό 21 μηνών που εξαρτάται απόλυτα από σένα. Πόσο μάλλον όταν πληρώνεις επιλογές άλλων και λάθη που με έφεραν σε αυτή την κατάσταση καθώς δεν ήταν απλά μια άτυχη στιγμή όπως πολλοί νομίζουν, αλλά κατόρθωμα. Αυτή τη στιγμή συνεχίζω τις θεραπείες με αρχικό στόχο να πετάξω σύντομα τις πατερίτσες και να συνεχίσω την ενδυνάμωση που απαιτείται στην πορεία ώστε να επανέλθει το πόδι μου. Ευλογία για μένα είναι ότι έχω κοντά μου τους καλύτερους συνεργάτες σε αυτό τον μακρύ δρόμο που διανύω και θέλω να τους ευχαριστήσω και δημόσια, τον γιατρό των Εθνικών ομάδων Beach Volley Νικόλαο Σούρα και τους επί σειρά ετών συνεργάτες μου Κώστα Ψαρογιώργο (φυσικοθεραπευτή) και Γιώργο Βαβέτση (εργοφυσιολόγο) που έχουν αναλάβει το κομμάτι της αποκατάστασής μου ο καθένας στον τομέα του». 2) Η ενασχόλησή σου με το beach volley πιάνει φέτος τα 20 χρόνια. Πώς μπήκε στη ζωή σου και πώς επέλεξες να το διαχωρίσεις από το βόλεϊ σάλας όταν ήσουν ακόμη παιδί; «Όντως πέρασαν τόσα χρόνια και ούτε που το κατάλαβα! Το Beach Volley μπήκε στη ζωή μου εντελώς τυχαία όταν μια συμπαίκτρια μου από το βόλεϊ σάλας (Χριστίνα Σάρρα) μου πρότεινε να αγωνιστούμε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα κορασίδων και νεανίδων το καλοκαίρι του 2000. Κατακτήσαμε τότε την 1η θέση στο πρωτάθλημα κορασίδων και την 3η θέση στο πρωτάθλημα των νεανίδων με προπονητή τον Κώστα Νικολακόπουλο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το πάθος μου με αυτό το άθλημα, μιας και πιο πριν ήμουν ταγμένη μόνο στο βόλεϊ σάλας! Ίσως βοήθησαν και οι συγκυρίες καθώς εκείνη την περίοδο ενόψει των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας γινόταν μια συστηματική προσπάθεια ανεύρεσης νέων ταλέντων με τον ερχομό και των Βραζιλιάνων ομοσπονδιακών προπονητών Αλεμάο και Μαρκάο. Η αλήθεια είναι ότι δεν δυσκολεύτηκα πολύ να πάρω την απόφαση από 16 ετών κιόλας να αφοσιωθώ αποκλειστικά στο Beach Volley, καθώς με κέρδισε από την αρχή η ελευθερία κινήσεων που είχα στο γήπεδο, ο τρόπος που δουλεύαμε, η προσπάθεια που απαιτούνταν για να φτάσεις στο στόχο αλλά και το κίνητρο των Ολυμπιακών αγώνων». 3) Ουκ ολίγοι αθλητές κι αθλήτριες ξεκινούν από το βόλεϊ σάλας και καταλήγουν στο beach volley ή τα συνδυάζουν και τα δύο. Οι διαφορές, κάποιες από τις οποίες είναι προφανείς, είναι πολλές και τεράστιες. Ποιες θεωρείς ως τις πιο βασικές και τι χρειάζεται να έχει κανείς για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των δύο κατηγοριών; «Τα τελευταία χρόνια είναι όλο και πιο σύνηθες να βλέπουμε αθλητές που αγωνίζονται στο βόλεϊ σάλας να συμμετέχουν και στο πανελλήνιο πρωτάθλημα Beach Volley το καλοκαίρι. Είναι όμως σχεδόν απίθανο να μπορεί ένας αθλητής να ασχοληθεί επαγγελματικά με το άθλημα της άμμου αν δεν αφοσιωθεί σε αυτό ολοκληρωτικά. Αντιθέτως, για τους επαγγελματίες αθλητές του βόλεϊ σάλας η ενασχόληση το καλοκαίρι με το beach volley αποτελεί την καλύτερη προετοιμασία για την επόμενη σεζόν. Όμως οι απαιτήσεις του αθλήματος της άμμου, το υψηλό επίπεδο παγκοσμίως και η τεράστια ανάπτυξή του από τις περισσότερες ευρωπαϊκές ομοσπονδίες που επενδύουν όλο και περισσότερα χρήματα στη δημιουργία υποδομών ώστε να βγουν νέοι αθλητές, δεν αφήνει περιθώρια για part time απασχόληση αν θέλεις να διακριθείς στο εξωτερικό και να μπεις σε τροχιά Ολυμπιακής πρόκρισης. Οι διαφορές όπως όλοι γνωρίζουν και έχουν αγωνιστεί στην άμμο είναι μεγάλες, η άμμος από μόνη της είναι η μεγαλύτερη δυσκολία, ο χώρος που πρέπει να καλυφθεί από 2 μόνο άτομα ενώ είναι σχεδόν ίδιος με το βόλεϊ σάλας, η τεχνική κατάρτιση που πρέπει να έχει ένας αθλητής σε όλα τα στοιχεία καθώς δεν υπάρχει εξειδίκευση, κάνουν το beach volley να μοιάζει ομαδικό και ατομικό άθλημα ταυτόχρονα». 4) Αν κάνεις ένα flashback σε όλη σου την καριέρα, θα δεις σπουδαίες επιτυχίες και είναι βέβαιο ότι το να ξεχωρίσεις έναν μικρό αριθμό είναι δύσκολο. Η συμμετοχή στις Ολυμπιάδες τόσο ως επιτυχίες όσο και ως εμπειρίες είναι κάτι το ξεχωριστό; «Νιώθω ευλογημένη για όλα όσα έχω ζήσει σε αυτό το άθλημα μέσα από σπουδαίες νίκες, σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο αλλά και μέσα από ήττες που με έκαναν πιο δυνατή και μου έδωσαν περισσότερο πείσμα. Η συμμετοχή μου σε 3 Ολυμπιάδες (Αθήνα, Πεκίνο, Λονδίνο) αποτελεί τη μεγαλύτερη επιβράβευση της απόφασής μου να αφοσιωθώ στο άθλημα της άμμου και να δουλέψω σκληρά για να μπορέσω να είμαι στους καλύτερους αθλητές στον κόσμο που καταφέρνουν να το πετύχουν, και είναι κάτι που θα με συνοδεύει σε όλη μου την αθλητική πορεία και όχι μόνο».
5) Θα τολμούσες να μας αναφέρεις ποια είναι η αγαπημένη σου συμπαίκτρια; «Δύσκολη ερώτηση με δύσκολη απάντηση. Κάθε μια συμπαίκτρια που είχα τουλάχιστον όσον αφορά τη διεθνή μου καριέρα αποτελεί ένα ξεχωριστό σταθμό για μένα και μόνο θετικά έχω να πω. Θάλεια Κουτρουμανίδου, η πρώτη συμπαίκτρια στο world tour, η καλύτερη συμπαίκτρια που θα μπορούσα να έχω ξεκινώντας την πορεία μου στο άθλημα, μικρές και οι δύο τότε με κοινό όραμα, κοινό στόχο και πολύ καλή συνεργασία εντός και εκτός γηπέδου. Καταφέραμε να είμαστε παρούσες έχοντας πάρει με το σπαθί μας την πρόκριση στην Ολυμπιάδα της Αθήνας. Βάσω Καραντάσιου, τι να πει κανείς…απίθανη χημεία εντός γηπέδου, μετάλλια και επιτυχίες η μία μετά την άλλη , υπερηφάνεια και μεγάλες στιγμές! Η καλύτερη ομάδα ever! Και για μένα το μεγαλύτερο σχολείο έχοντας δίπλα μου μια σπουδαία αθλήτρια. Μαρία Τσιαρτσιάνη, πολυετής συνεργασία, δύο διαφορετικοί χαρακτήρες που παρά τις διαφωνίες εντός γηπέδου κατάφερναν να βγάζουν έναν δυναμισμό ομάδας που πολλοί θαύμαζαν. Με τη Μαρία όσα μας χωρίζουν άλλα τόσα μας ενώνουν. Δε θα ξεχάσω ποτέ την πολυπόθητη πρόκριση στο Λονδίνο κυριολεκτικά στο παραπέντε όπου ήρθε με πολύ κόπο, μέσα από τραυματισμούς και μάχη με το χρόνο. Πένυ Καραγκούνη, μπορεί τουλάχιστον προς το παρόν να μην έχουμε αγωνιστεί μαζί σε Ολυμπιακούς αγώνες αλλά έχουμε μια συνεργασία που πέρασε από διάφορα επίπεδα μέχρι να φτάσουμε στο σήμερα. Η πιο διαφορετική από όλες, εγώ πλέον έγινα η «μεγάλη» της παρέας και το απολάμβανα πολύ! Με την Πένυ ταιριάξαμε πολύ εντός και εκτός γηπέδου, έγινα μεγάλο πειραχτήρι μαζί της και πραγματικά περνάμε πολύ καλά μαζί , φέραμε αξιοσημείωτα αποτελέσματα σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο, ξεκινώντας από τα βαθιά το 2018 (321 στην παγκόσμια κατάταξη ) έπειτα από την απουσία μου δυόμισι χρόνια, τερματίσαμε το 2019 στην 34η θέση όπου και σταματήσαμε λόγω του τραυματισμού μου. Τη θεωρώ πολύ ταλαντούχα και μακάρι να συνεχίσει και να μείνει στο χώρο. Τα συμπεράσματα λοιπόν δικά σας!» 6) Τόσα χρόνια, τόσες στιγμές. Θυμάσαι κάποιο περιστατικό ευχάριστο το οποίο να σου έχει μείνει στο μυαλό και να ‘χεις να το διηγείσαι; «Κάτι που μου έχει μείνει στο μυαλό εκτός από ευχάριστο αλλά και ως ευτράπελο, ήταν στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος με τη Βάσω Καραντάσιου όπου στον τελευταίο πόντο όπου ήρθε και η κούπα, από τη χαρά μου έπεσα πάνω της να την αγκαλιάσω και τρακάρανε οι μύτες μας (χαμογελάει)! Δε θα ξεχάσω το ύφος της Βάσως για μερικά δευτερόλεπτα μετά το χτύπημα. Είμαι σίγουρη ότι το θυμάται μαζί με την κατάκτηση του τίτλου φυσικά!» 7) Το 2018 έφερες στον κόσμο τον υιό σου. Ονειρεύεσαι να τον δεις να ακολουθεί τα βήματά σου; Θα προσπαθήσεις να τον ωθήσεις προς τον αθλητισμό; «Η γέννηση του γιου μου ήταν, είναι και θα είναι το πιο σημαντικό μετάλλιο στη ζωή μου. Όνειρό μου είναι να κάνει αυτό που αγαπά και θέλει εκείνος. Σίγουρα θα ήθελα να ασχοληθεί γενικότερα με τον αθλητισμό και θα το επιδιώξω αλλά δεν έχω σκοπό να δω μέσα από το παιδί μου τη συνέχειά μου». 8) Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει το άθλημά σου στην Ελλάδα; Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις ένα πράγμα ποιο θα ήταν αυτό; «Γενικά ο ελληνικός αθλητισμός όπως και ολόκληρη η κοινωνία έχει πληγεί εν μέσω οικονομικής κρίσης. Όμως πριν μιλήσουμε για χρήματα , νομίζω ότι προέχουν οι δράσεις . Το άθλημά μας χρειάζεται υποδομές που θα θέσουν τις βάσεις ώστε να υπάρξει συνέχεια. Μόνο μέσα από σωστή οργάνωση και υποδομή θα πειστούν νέοι αθλητές να ασχοληθούν αποκλειστικά με το άθλημα και να στηθεί εκ νέου μια κατάσταση όπου και χορηγοί θα έρθουν όπως παλιότερα και έτσι θα υπάρξει ελπίδα για το μέλλον». 9) Όταν πλέον λάβεις την απόφαση να αποχωρήσεις από την ενεργό δράση, πώς βλέπεις ότι θα είναι η Βίκυ Αρβανίτη; Θα μείνεις κοντά στον χώρο από άλλο πόστο; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε μερικά χρόνια από τώρα; «Στο κοντινό μέλλον δεν έχω αυτοσκοπό να μείνω στο άθλημα από κάποιο άλλο πόστο αλλά ούτε και το αποκλείω αν υπάρξει κάποια πρόταση που με ενδιαφέρει και μπορώ να βοηθήσω με την εμπειρία μου, έπειτα από τόσα χρόνια ενασχόλησης με τον πρωταθλητισμό. Το σίγουρο είναι ότι θα ήθελα να δω την οικογένειά μου να μεγαλώνει κι άλλο και να είμαι ευτυχισμένη και γεμάτη με ότι κι αν κάνω». 10) Σχολίασέ μας λίγο πώς κρίνεις το έργο του ΠΑΣΑΠ και τη σημασία αυτού. «Εδώ και χρόνια ο ΠΑΣΑΠ έχει δώσει φωνή και βήμα στους αθλητές για ένα καλύτερο μέλλον στο άθλημά μας. Θεωρώ απαραίτητη αυτή την κίνηση γιατί μόνο μέσα από οργανωμένες προσπάθειες που υποστηρίζονται από όλους τους επαγγελματίες αθλητές μπορεί να υπάρξει ελπίδα και αλλαγή προς όφελος του αθλήματος και των αθλητών». 11) Κλείνοντας, θα ήθελες να κάνεις μία γενικότερη ευχή για το μέλλον του ελληνικού βόλεϊ και beach volley; «Εύχομαι το βόλεϊ και το Beach Volley τα επόμενα χρόνια να φτάσουν στη θέση που τους αξίζει και που τα έζησα και εγώ ως παιδί όταν ξεκίνησα αλλά και στην πορεία ως μέλος της Εθνικής ομάδας Beach Volley».
